Het was een koude, ongure donderdagavond. Ik kwam vrij laat in de avond thuis en ging naar mijn kamer toe, die zich op zolder bevond waar ik ook een eigen badkamer had.
Op een gegeven moment ging ik mijn tanden poetsen. Tijdens het tandenpoetsen had ik het gevoel alsof er een duistere gestalte in het trapgat stond te wachten. Ik keek om de hoek van de badkamerdeur in het trapgat naar beneden, maar ik zag niets. Om de een of andere reden had ik het gevoel alsof de dood in huis was.
De dag daarna bleef ik bij mijn vriendin slapen. Die nacht stond haar vader bij ons in de slaapkamer met de mededeling dat ik naar huis moest gaan omdat er iets ergs was gebeurd. Mijn vriendin en ik vertrokken aldus naar mijn huis toe. Daar aangekomen kreeg ik de mededeling dat mijn moeder's vriend, die al jaren bij ons in huis woonde, was overleden.
De middag die volgde op zijn overlijden, was voor mij hèt moment om te vragen om bevestiging van het bestaan van geesten. Daartoe heb ik hardop in huis letterlijk gezegd: "Peter, als je hier nog bent, geef eens een teken en doe het licht aan of zoiets.".
Mijn vriendin die er nog steeds was, bleef de avond na zijn overlijden slapen. Omdat ik nog niet beschikte over een 2-persoonsbed, legde ik 2 matrassen tegen elkaar op de grond met daaroverheen een 2-persoons hoeslaken, om op deze manier een 2-persoonsbed te creëren. Op een gegeven moment gingen we slapen, dus deden we het licht uit. Maar door alle commotie konden we niet slapen en besloten we na een tijdje om nog maar even TV te gaan kijken.
In het donker kon ik de afstandbediening niet vinden en bedacht me dat mogelijk de afstandbediening op de grond lag toen ik daar de matrassen overheen legde. Ik ging naast het matras liggen zodat ik eronder kon voelen.
Terwijl ik onder de matrassen voelde of ik de afstandbediening daar kon vinden, kreeg ik opeens een heel vreemd gevoel. Het gevoel is moeilijk te omschrijven, maar ik vergelijk het met zo'n film op TV waarbij je een persoon ziet staan en daar dan een doorzichtige geest als het ware doorheen gaat. Zo voelde het. Het voelde alsof er een energie of wat dan ook letterlijk door me heen ging en op dat moment bedacht ik me wat ik had gezegd over dat licht aan doen.
Spontaan ging het licht aan. Een staande lamp, zeker op 3 meter van mij verwijderd, met een schuifdimmer. De dimmer stond volledig open en het licht brandde dan ook voluit. Mijn vriendin en ik keken elkaar geschrokken en perplex aan.
Ik vertelde haar wat ik die middag had gezegd over het vragen om bevestiging van het bestaan van geesten. Mijn vriendin ging helemaal door het lint!
Eén ding staat vast: dat licht kan ik onmogelijk zelf aan hebben gedaan. De lamp stond ver uit mijn bereik en zodoende is het onmogelijk dat ik zelf dat licht aan heb gedaan. Of dit nu de geest van Peter was of niet, ik ben blij dat ik niet alleen was en dat zij mijn verhaal kan bevestigen. Het was hoe dan ook een bizarre en spirituele ervaring.